×
اطلاعات بیشتر باشه، مرسی برای ارائه بهترین تجربه کاربری به شما، ما از کوکی ها استفاده میکنیم

gegli

خاموشی

دلتنگی ها

دوست

گفت معشوقی به عاشق کای فتی

تو به غربت دیده ای بس شهرها
پس کدامین شهر زانها خوش تر است
 
گفت آن شهری که در  وی دلبر است
 
عاشقان را شد مدرس حسن دوست
 
دفتر ودرس و سبقشان روی اوست
 
مثنوی 
جمعه 28 مرداد 1390 - 12:36:49 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم
نظر ها

http://faryadirani.gegli.com

ارسال پيام

شنبه 29 مرداد 1390   4:32:34 PM

دروود بر دوست گرامی

واقعا لذت بردم از انتخاب زیبای شما،بنده اردت خاصی به حضرت مولانا دارم وبعد از چندین هفته به یکباره با چنین ابیاتی روبرو شدم حس خوبی بمن دست داد و غزل زیبایی از مولانا را برای شما  انتخاب کردم در وصف عشق

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو                                                     پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو                                                    ور از این بی خبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت                                               آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

گفتم ای عشق من از چیز دگر می ترسم                                             گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت                                          سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو

قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد                                                   در ره دل چه لطیف است سفر هیچ مگو

گفتم ای دل چه مه ست این دل اشارت می کرد                                       که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو

گفتم این روی فرشته ست عجب یا بشر است                                         گفت این غیر فرشته ست و بشر هیچ مگو

گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد                                           گفت می باش چنین زیر و زبر هیچ مگو

ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال                                             خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو

گفتم ای دل پدری کن نه که این وصف خداست                                      گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو